Groen en geel

De zon brandt brutaal voor een zaterdagmiddag eind september 2020. Toch zit ik binnen.

Als sportliefhebber is de Tour de France een terugkerend hoogtepunt in het jaar. Altijd in juli, door corona in september. Voor het eerst sinds eeuwen heeft de winnaar van de Ronde van Frankrijk een Nederlands tintje. Een tintje. Het is dan wel geen Nederlander, maar deze Sloveen rijdt wel mooi voor een Nederlandse ploeg.

Drie weken heeft de kopman van Jumbo-Visma uit de wind gereden. Drie weken lang laat hij al het vuile werk opknappen door zijn superknechten. Drie weken lang heeft hij zijn benen enigszins kunnen sparen voor deze enige tijdrit. Bergop welteverstaan.

De voorsprong op de piepjonge nummer twee Pogacar is ruim, bijna een minuut.

De dozen met speciaal gedrukte shirts voor de overwinningsrit door Parijs staan al drie weken klaar. De champagne voor de zondagmiddag op de fiets staat al koud. Primos heeft zelfs al een afspraak bij de tattooshop om naast het grote kruis op zijn rechterarm zijn overwinning te vereeuwigen in zijn huid.

De nummer twee gaat van start. Armen als spaghettistokjes, benen als staalkabels.

Twee minuten later de nummer één.

Het valt direct op dat de man in het geel scheel op zijn fiets zit. Een banaan op een fiets.

Harkend, hortend en stotend knabbelt hij de kilometers weg.

Pogacar vreet ze op. Fietst hij te hard van stapel? Is zijn gierende start slechts jeugdige onbevangenheid? Op het vlakke stuk is hij al tien seconden ingelopen op de nummer één.

De nummer één kan het ritme niet vinden, de moraal vindt hij wel. Hij kan er alleen niet mee uit de voeten.

Zijn aerodynamische helm zit inmiddels zo scheef op zijn hoofd, dat het eerder tellen kost dan oplevert.

Tadej Pogacar 21 lentes jong wisselt soepel zijn tijdrijdfiets voor een ‘normale’ racefiets en rijdt in een moordend tempo de berg op. Niks geen jeugdige onbevangenheid, gewoon een paar klassen beter.

Op de meet is hij 1.21 sneller dan tijdrijdspecialist Tom Dumoulin. Geel, bolletjes en wit. Net geen kwartet, alleen groen ontbreekt.

Roglic komt groen en geel de finish over. Het geel is hij kwijt.

Geen champagne, geen eeuwige roem en geen nieuwe tattoo.